zwyrodnialec — m II, DB. zwyrodnialeclca, W. zwyrodnialeclcze (zwyrodnialeclcu); lm M. zwyrodnialeclcy, DB. zwyrodnialeclców «człowiek zwyrodniały, zwłaszcza odznaczający się zmianami charakterologicznymi; degenerat» Zbrodnicze skłonności zwyrodnialca … Słownik języka polskiego
degenerat — m IV, DB. a, Ms. degeneratacie; lm M. degenerataci, DB. ów «człowiek odznaczający się trwałymi cechami degeneracji, głównie w zakresie charakterologicznym; zwyrodnialec» … Słownik języka polskiego
degenerat — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. degeneratacie; Mc. degenerataci {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek zdegenerowany pod jakimś względem, zazwyczaj charakterologicznym; psychopata, zwyrodnialec : {{/stl 7}}{{stl 10}}Tylko degenerat mógł być sprawcą tak… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kanibal — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. i {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} człowiek odżywiający się mięsem ludzkim; ludożerca {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} człowiek… … Langenscheidt Polski wyjaśnień